Ζούμε σε εποχές κρίσεων και μεταβάσεων. Κλιματική αλλαγή και πανδημία ήρθαν για να μας θυμίσουν με τον πιο δραματικό τρόπο την ανάγκη της παγκόσμιας συνεργασίας και αυτήν της καθολικότητας του στοιχειώδους κοινωνικού κράτους για όλες τις χώρες και όλες τις κοινωνίες.

Στην Ευρώπη και στην περιοχή μας ο πόλεμος στην Ουκρανία έβαλε πάλι στην ξεχασμένη ατζέντα της άρχουσας τάξης μας, την γεωπολιτική, την επιδίωξη της ειρήνης την προσήλωση στα στοιχειώδη, την καθημερινή επιβίωση των λαών μας, την ανάγκη για προοπτική και ανάπτυξη. Οι λαοί της Ευρώπης διαμαρτύρονται και αγωνιούν, μας το λένε με όλους τους τρόπους που μπορούν, από τους δρόμους και τα πεζοδρόμια, έως την αποχή από τις εκλογικές διαδικασίες και την αντισυστημική ψήφο.

Σε μία Ευρώπη άνευρη και αναποφάσιστη που ψάχνει πάλι – όπως και στην οικονομική κρίση του 2010-  σε ποιον θα ρίξει τις ευθύνες για την αποτυχία χωρίς να αλλάξει τίποτα.

Όταν οι ανισότητες Βορρά Νότου και μέσα στις ίδιες τις χώρες διευρύνονται, όταν οι πολίτες δεν μπορούν να πληρώσουν το ρεύμα και το φαΐ, ενώ η αύξηση στα είδη πολυτελείας ήτανε το 2021 της τάξης του 30%, τότε  από το χρονοντούλαπο της ιστορίας επιστρέφει η εποχή των τεράτων, αυτών που η Δημοκρατία και η Ευρώπη είναι ο εχθρός. Αυτών που τα ανθρώπινα δικαιώματα και η αλληλεγγύη όταν δεν είναι περιττή πολυτέλεια συνδυάζονται μόνο με τη φυλή , την θρησκεία και το Έθνος. Και τους άλλους, αυτούς που πιστεύουν, ή έτσι μας λένε ότι η αγορά και οι αγορές, είναι η λύση σε κάθε πρόβλημα. Που επιμένουν στην προστασία των πλουσίων , στις ιδιωτικοποιήσεις αγαθών, στην ανισότητα ως στοιχείο προόδου και εργαλείου ανάπτυξης.

Η περίπτωση Τράς και οι 40 ημέρες Πρωθυπουργίας της, είναι ένα πολύ χαρακτηριστικό παράδειγμα. Ένας ακραίος Θατσερισμός άντεξε για 40 ημέρες στην Μ. Βρετανία και απειλεί να βουλιάξει την χώρα.

Στην Ελλάδα καλυπτόμενος πίσω από την πανδημία και τις τρέχουσες ανάγκες της καταρχήν και πίσω από τον πόλεμο το 2022 έχει αντέξει σχεδόν 3,5 χρόνια. Έτσι βαδίζουμε προς τις εκλογές κοιτάζοντας πότε με το μικροπολιτικό μικροσκόπιο και πότε από την κλειδαρότρυπα, έτσι τα προβλήματα να γιγαντώνονται.

Ποιες δυνάμεις θα χαράξουνε μία δίκαιη πολιτική για την ενέργεια και την ακρίβεια;

Ποιες δυνάμεις θα υποστηρίξουν το δημόσιο σύστημα υγείας και το δημόσιο σύστημα παιδείας; Ποιες δυνάμεις θα πρωτοστατήσουν στην προστασία του περιβάλλοντος και στην βιώσιμη ανάπτυξη; Οι δυνάμεις που πιστεύουν σε ένα σύγχρονο, αποτελεσματικό κοινωνικό κράτος. Με αυτές τις δυνάμεις θέλουμε και μπορύμε να συγκυβερνήσουμε.

*Ο Κώστας Ζαχαριάδης είναι βουλευτής στη Β1 εκλογική περιφέρεια βορείου τομέα Αθηνών, τομεάρχης Εσωτερικών